Gisteren las ik deze column in de Volkskrant.
Wij zien ook veel kinderen die opbloeien, omdat ze nu niet naar school gaan. Dit is zelfs te zien door de soms haperende beelden op de computer heen.
Heel mooi om te zien, maar ook heel treurig om te moeten constateren. Onze kinderen gaan namelijk een hele lange tijd naar school.
Ik zie het niet als een verwijt richting scholen; je hebt te maken met een groep en je kunt helaas niet altijd individuele leerlingen aandacht schenken.
De oproep om er gezamenlijk over na te denken spreekt me wel aan.
– Hoe gaan we ervoor zorgen dat deze kinderen straks blijven bloeien als zij weer naar school gaan?
– Hoe blijven we ons richten op het welzijn van onze kinderen en jongeren? – Hoe kunnen wij als logopedisten ons steentje hieraan bijdragen en samen met de kinderen, ouders, leerkrachten en intern begeleiders bekijken wat ieder kind nodig heeft?
Over deze vragen kunnen we ons de komende periode buigen, zodat onze kinderen weer met plezier naar school kunnen gaan.
Heb je ideeën en suggesties? Wil je met ons hierover in gesprek gaan ? Mail ons dan via onderstaande knop.
Groeten,
Chantal
